Dyskurs o przyjmowaniu schronienia w sobie

Dyskurs o przyjmowaniu schronienia w sobie

Usłyszałem te słowa Buddy pewnego razu, gdy Pan przebywał w Mangowym Gaju w chłodnym cieniu drzew mango nad brzegiem rzeki w krainie Magadhy. Starsi Śariputra i Maudgaljajana niedawno odeszli. Był to dzień pełni księżyca, w którym odbyła się Ceremonia Uposatha i recytowano wskazania.
Budda rozłożył swoją matę i usiadł twarzą do zgromadzonych. Po spojrzeniu na zebranych powiedział:

Gdy patrzę na naszą społeczność, widzę wielką przestrzeń pozostawioną przez czcigodnych Śariputrę i Maudgaljajanę. W naszej Sandze ci czcigodni byli mnichami, którzy najbardziej elokwentnie wygłaszali mowy Dharmy, zachęcając i instruując wszystkich innych mnichów, mniszki i świeckich.

O mnisi, ludzie poszukują dwóch rodzajów bogactw – bogactw materialnych i bogactw Dharmy. W poszukiwaniu materialnych bogactw mogą udać się do ludzi z doczesnego świata. W poszukiwaniu bogactw Dharmy, mogli zawsze udać się do czcigodnych Śariputry i Maudgaljajany. Tathagata to ktoś, kto nie szuka niczego, czy to materialnego, czy Dharmy.

O mnisi, nie bądźcie smutni ani zaniepokojeni dlatego, że Śariputra i Maudgaljajana odeszli w nirwanę. Na wielkich drzewach, pełnych liści, okazałych owoców i kwiatów, największe gałęzie zawsze umierają lub łamią się jako pierwsze. Czy na ozdobionych klejnotami górach, najwyższe szczyty nie erodują zawsze przed mniejszymi? W Sandze Tathagaty czcigodni Śariputra i Maudgaljajana byli największymi uczniami. Jest więc naturalne, że ci czcigodni wejdą w nirwanę jako pierwsi. Nie wzbudzajcie uczuć smutku czy udręki.

Wszystkie zjawiska, które się rodzą, istnieją i podlegają wpływowi innych zjawisk, innymi słowy wszystkie zjawiska, które są złożone, muszą przestrzegać prawa nietrwałości i ostatecznie przestać istnieć. Nie mogą istnieć wiecznie, nie ulegając kiedyś zniszczeniu. Wszystko, co dziś cenimy i jest nam drogie, w przyszłości będziemy musieli opuścić i oddzielić się od tego. W niedługim czasie ja również odejdę. Dlatego zachęcam was do praktykowania bycia wyspą dla samego siebie, wiedząc jak schronić się w sobie, a nie w kimkolwiek lub czymkolwiek innym.

Praktykujcie przyjmowanie schronienia na wyspie Dharmy. Wiedzcie, jak schronić się w Dharmie, i nie przyjmujcie schronienia w żadnej innej wyspie czy osobie. Medytujcie nad ciałem w ciele, odżywiając Właściwe Zrozumienie i uważność, aby opanować i przemienić swoje pragnienia i lęki. Obserwujcie elementy poza ciałem w elementach poza ciałem, odżywiając Właściwe Zrozumienie i uważność, by opanować i przemienić swoje pragnienia i lęki.

To jest sposób na przyjęcie schronienia na wyspie siebie, powrót do siebie w celu przyjęcia schronienia w Dharmie, a nie przyjęcie schronienia na jakiejkolwiek innej wyspie czy rzeczy.

Kiedy mnisi usłyszeli Budda to nauczanie, wszyscy byli bardzo szczęśliwi, mogąc wprowadzać je w życie.

lotos mikro


Samyukta Agama 639
Taisho Revised Tripitaka 99

z Chanting form the Heart , Thich Nhat Hanh and the Monks nad Nuns of Plum Village