Budda uczy nas praktykowania Czterech Kontemplacji. Praktyka ta zasiewa w nas wiarę i pewność siebie. Jest światłem, które może pokazać nam drogę w życiu.

CZTERY KONTEMPLACJE Chińczycy zrozumieli jako umysł, który ma zdolność przekształcenia się w coś pięknego. Te cztery głębokie i piękne umysły są czterema sposobami patrzenia wnikliwie i z uważnością. W sanskrycie tego rodzaju praktyki uważności oznaczały uważność określonego obiektu. Są to: uważność Buddy, Dharmy, Sanghi i Treningów Uważności. Te praktyki mogą pomagać w dojrzewaniu naszej wiary i zaufania i przynoszą nam pokój, spokój i szczęście w tej właśnie chwili; dają nam energię do praktykowania i przekazywania tych nauk i życia według naszych ideałów.

Pierwszą praktyką uważnej kontemplacji jest Kontemplacja Buddy

Praktykują oni bycie świadomymi Buddy, medytując nad tym, który przyszedł z takości i wraca do takości jako ten, który jest prawdziwie i w pełni przebudzony, bez jakiegokolwiek przywiązania; jako ten, którego zrozumienie i praktyka są doskonałe; jako ten, który Dobrze Przeszedł; jako ten, który wie i w pełni rozumie świat; jako ten, który osiągnął najwyższy poziom; jako ten, który poskromił, co powinno być poskromione; jako nauczyciel ludzi i bogów; jako przebudzony; jako Czczony Przez Świat.

Budda nie jest imieniem jednej osoby. Budda Śakjamuni jest tylko jedną z wielu istot ludzkich, które urzeczywistniły najwyższe owoce przebudzenia. Prawdziwą naturą Buddy jest „przebudzenie” – przebudzenie zrozumienia i miłości, które prowadzi do głębokiego i pięknego człowieczeństwa. Ta zdolność przebudzenia jest czymś, co wszyscy już w sobie mamy. Jest nazywana naturą Buddy albo właściwą uważnością. Wzbudzić nasze zaufanie do Buddy to wzbudzić naszą wiarę i zaufanie do natury Buddy, czyli zdolności do budzenia – w nas samych i w innych – zrozumienia i miłości.

Przedmiot naszej wiary nie jest niczym abstrakcyjnym. To jest coś, czego dotykamy. Każdy dzień, kiedy praktykujemy właściwą uważność, jest dniem rozjaśniania światła uważności w nas samych. Uważność jest światłością, przynoszącą radość i przekształcanie cierpienia. Wiara w naturę Buddy jest czymś, czego możemy dotknąć i co praktykować każdego dnia. Ta wiara w naszych sercach jest źródłem wielkiej energii, nazywanej bodhiczittą. Jest to energia, która kieruje naszym życiem, utrzymując nas na ścieżce, rozświetla drogę i chroni nas przed upadkiem do przepaści błędów i niewłaściwego postępowania. Pielęgnować bodhiczittę to wierzyć w to, co najpiękniejsze, w prawdę, dobro i w to, co najlepiej może kierować naszym życiem. Nasze życie zaczyna mieć znaczenie; możemy czuć przepełniającą nas energię, pozwalającą nieść radość innym. W buddyzmie mahajany uwydatniane jest to pole działania, zwane „dawaniem życia bodhiczitcie”.

Kiedy medytują oni w ten sposób, wszystkie szkodliwe pragnienia dobiegają końca, a nieczyste, bolesne i niepokojące elementy nie rodzą się już w ich sercach. Dzięki kontemplowaniu Buddy ich myśli są jasne, czują oni radość, i przybywają oni na pierwszą z Czterech Kontemplacji, żyjąc szczęśliwie w chwili obecnej, z łatwością i bez żadnego trudu.

Uważna kontemplacja Buddy jest praktyką, która może przynosić wielkie korzyści. Czyni naszą wiarę, zaufanie do Buddy i do samych siebie jeszcze bardziej stabilnymi, ponieważ przebudzona natura – zdolność budzenia się w zrozumieniu – już w nas istnieje. Kiedy uważnie kontemplujemy Buddę, jest w nas stabilność i czujemy się bezpiecznie, ponieważ właściwa uważność jest naszą wewnętrzną istotą Buddy, która ma zdolność chronienia nas i rozświetlania naszej ścieżki. Uważne kontemplowanie Buddy przynosi radość i przemienia nasze cierpienie. Uważne kontemplowanie Buddy jest również sposobem wydobywania przebudzonego bytu, który tkwi w nas głęboko; wydobywania źródła oświeconego zrozumienia, które zwykle nazywamy Istotą Buddy. Buddyści często mówią, że Budda jest naszym własnym sercem i umysłem.

W tradycji buddyjskiej istnieje wiele sposobów uważnego kontemplowania Buddy jak recytowanie imienia Buddy lub wizualizacja Buddy. Kiedy recytujemy imię Buddy, możemy skupić cały swój umysł na jego imieniu i określeniach takich jak: Namo Śakyamunaye Buddhaya /Chwała Buddzie Śakjamuniemu/ lub: Namo Amitabhaya Buddhaya /Chwała Buddzie Amitabhie/.

Wyobrażamy sobie Buddę jako kogoś, kto jest bardzo spokojny, siedzi u stóp drzewa i udziela nauk. Jednocześnie, kiedy koncentrujemy się na imieniu lub postaci Buddy, musimy także pamiętać, że Budda jest uważnością. To imię i forma zawsze przynoszą nam istotę Buddy, którą jest uważność – ale nie powinniśmy wielbić imienia czy formy.

Czytanie książki o życiu Buddy jest kolejnym sposobem uważnego kontemplowania Buddy. Kiedy czytamy lub słuchamy o życiu Buddy, widzimy wyraźnie jego życie, zachowania, mądrość i miłość. Kiedy słuchamy lub czytamy w ten sposób, nasiona Buddy w naszej własnej świadomości są podlewane i rozwijane. Dlatego powinniśmy wielokrotnie o życiu Buddy czytać, słuchać i opowiadać. Każdego dnia możemy recytować: „Przyjmuję schronienie w Buddzie, który pokazuje mi drogę w tym życiu”, ponieważ Budda jest naszym schronieniem i osłoną. Praktyka uważnej kontemplacji Buddy daje życie urzeczywistnianiu. 

Thich Nhat Hanh

SUTRA O UCZNIU BIAŁO ODZIANYM

/Cześć czwarta książki „For a Future to be Possible”, Parallax Press, 1998/