2008.04.10. Wiersz Khalila Gibrana o miłości

Zapraszam Was wszystkich na jutro, na wspolne siedzenie, dzielenie i jedzenie..

Kilka dni temu czytalam ponownie poezje Kahlila Gibrana i zatrzymalam sie na Milosci.. Znalazlam w internecie polskie tlumaczenie, ktore w wielu miejscach nie wydawalo mi sie zgodne z oryginalem, wiec pozwolilam sobie je troche pozmieniac..

Zalaczam ten wiersz z pytaniem co Wy na to? Glowne pytanie ktore mnie nurtuje jest takie, jak to sie ma do tzw. 'postawy buddyjskiej' .  Wiersz mowi m.in. o tym, aby pozowlic sobie na bol i zranienie i 'krwawic ochoczo i radosnie'... i jest przesiakniety pasja (ktora do  mnie bardzo przemawia, ale wzbudza tez kontrowersyjne refleksje).   Zobaczcie sami.

Pozdrawiam i czekam w czwartek.

Basia

 

Gdy miłość skinie na ciebie, podąż za nią,
Chociaż jej drogi są strome i trudne.
A kiedy rozłoży skrzydła, poddaj się jej,
Chociaż miecz ukryty w jej piórach może cię zranić.
A kiedy mówi do ciebie, uwierz w nią,
Choć jej głos może rozwiać twoje sny, tak jak północny wiatr
Pustoszy ogród.

Bo tak jak miłość wieńczy cię, tak też i krzyżuje.
Jak sprzyja twojemu wzrostowi, tak też przycina cię jak pędy rośliny.
I choć wspina się na twój wierzchołek i gładzi twe najdelikatniejsze gałązki,
Które drżą w słońcu,
Tak też zstąpi do twych korzeni i wstrząśnie nimi w ich dążeniu aby
Wrosnąć w ziemię.
Jak snopy zboża zbiera cię.
Młóci, by uczynić cię nagim.
Przesiewa, by oczyścić cię z łusek.
Miele cię do białości.
Ugniata cię, aż się poddasz;
A wtedy wrzuca cię w swój święty ogień, abyś mógł stać się
Świętym chlebem na świętą ucztę Boga.

To wszystko miłość ci uczyni, abyś poznał tajemnicę swego serca,
A mając tę wiedzę stał się cząstką serca Życia.

Lecz jeśli w trwodze będziesz szukać w miłości jedynie
Spokoju i przyjemności,
Wówczas będzie lepiej dla ciebie, jeśli okryjesz swą nagość
I przejdziesz  obok siedliska miłości;
Na świat bez pór roku,
Gdzie będziesz się śmiać, lecz nie całym śmiechem,
I płakać, lecz nie wszystkimi łzami.

Miłość nic nie daje poza samą sobą i nic nie zabiera prócz siebie.
Miłość nie posiada ani nie chce być w niczyim posiadaniu;
Gdyż miłość wystarcza miłości.
Kiedy kochasz, nie powinieneś mówić: "Bóg jest w mym sercu",

Lecz Raczej: "Jestem w sercu Boga".

I nie myśl, że możesz kierować drogą miłości, gdyż miłość,
Jeśli uzna cię za godnego, sama pokieruje twą drogą.

Miłość nie pragnie niczego innego, jak tylko spełnić się sama w  sobie.

Lecz jeśli kochasz i musisz czegoś pragnąć,
Niech twe pragnienia będą takie,
Aby stopnieć i stać się jak rwący strumień, co nuci nocy swą melodię.
Aby poznać ból nadmiaru czułości.
Aby być zranionym przez własne rozumienie miłości;
Aby krwawić ochoczo i radośnie.
Budzić się o świcie z uskrzydlonym sercem i składać dziękczynienia
Za każdy następny dzień kochania;

Odpoczywać w południe rozmyślając nad uniesieniami miłości;
Wracać wieczorem do domu z wdzięcznością;
I zasypiać z modlitwą w sercu za ukochaną osobę
I z pieśnią chwały na ustach.