Szczęśliwe przebywanie w chwili obecnej
Wiedząc, że życie jest dostępne tylko w chwili bieżącej
i że możliwe jest szczęśliwe życie tu i teraz,
jestem zdecydowana/zdecydowany,
ćwiczyć się żyć głęboko w każdej chwili codziennego życia.
Będę próbować nie gubić się w rozproszeniu,
ani nie dawać się unosić żalowi za przeszłością,
lękowi przed przyszłością czy teraźniejszym pragnieniom, gniewowi, zazdrości.
Będę praktykować uważne oddychanie, aby wrócić do tego,
co dzieje się w chwili bieżącej.
Jestem zdecydowany/zdecydowana, uczyć się sztuki uważnego życia
przez kontaktowanie się ze wspaniałymi, odświeżającymi i leczącymi elementami, istniejącymi we mnie i wokół mnie oraz przez opiekowanie się, istniejącymi we mnie,
nasionami radości, pokoju, miłości i zrozumienia,
ułatwiając w ten sposób proces przekształcania i uzdrawiania mojej świadomości.
Siódmy z Czternastu Treningów Uważności Zakonu Współbycia
Przekuwanie nauk Buddy w praktykę
Czasem dlatego, że teraźniejszość jest tak trudna, kierujemy naszą uwagę ku przyszłości, mając nadzieję na poprawę sytuacji w przyszłości. Wyobrażając sobie, że przyszłość będzie lepsza, łatwiej potrafimy zaakceptować teraźniejsze cierpienia i problemy. Myślenie o przyszłości może też wywołać lęk i obawy – i nie będziemy potrafili tych myśli zatrzymać. Powodem, dla którego nieustannie myślimy o przyszłości, nawet jeśli tego nie chcemy, jest istnienie tworów wewnętrznych. Chociaż jej jeszcze tutaj nie ma, przyszłość już tworzy nawiedzające nas duchy. Ale w rzeczywistości duchy te nie są zrodzone z przeszłości czy przyszłości. Rodzi je nasza świadomość.I przeszłość, i przyszłość są wytworem naszej świadomości.
Energie, stojące za myśleniem o przyszłości to nasze nadzieje, marzenia, obawy. Nadzieje mogą wynikać z naszych cierpień i błędów. Teraźniejszość nie przynosi nam szczęścia, pozwalamy więc umysłowi na podróż ku przyszłości. Mamy nadzieję, że w przyszłości życie będzie jaśniejsze: „Kiedy ktoś myśli o tym, jakie jego ciało będzie w przyszłości, jakie jego uczucia będą w przyszłości, jakie jego postrzeżenia będą w przyszłości, jakie jego twory umysłu będą w przyszłości, jaka jego świadomość będzie w przyszłości (…) myślenie takie daje nam odwagę, abyśmy mogli zaakceptować porażki i cierpienia w teraźniejszości. Poeta Tru Vu powiedział o przyszłości, że jest witaminą dla teraźniejszości. Nadzieja przywraca nam nieco radości życia.
Wszyscy wiedzą, że nadzieja jest niezbędna do życia. Ale zgodnie z buddyzmem, nadzieja może być przeszkodą. Jeśli umysł zajęty jest przyszłością, brakuje nam energii na zmierzenie się z teraźniejszością i przekształcanie jej.
Oczywiście mamy prawo do planowania przyszłości, ale planowanie takie nie oznacza odpłynięcia w marzenia. Kiedy planujemy, bądźmy mocno zakorzenieni w teraźniejszości. Przyszłość możemy budować tylko z surowej materii teraźniejszości.
Podstawowa nauka buddyzmu – to być wolnym od wszystkich pragnień, aby całym sercem i umysłem móc wrócić do teraźniejszości. Urzeczywistnić przebudzenie to głęboko i w pełni wniknąć w rzeczywistość istniejącą w chwili bieżącej. Aby wrócić do teraźniejszości i stanąć twarzą w twarz z tym, co się dzieje, musimy wejrzeć głęboko w jądro tego co jest – i doświadczyć jego prawdziwej natury.
(….) Pamiętajmy, że i przeszłość, i przyszłość istnieją w teraźniejszości i że robiąc coś z chwilą bieżącą przekształcamy też przeszłość i przyszłość.
„Nasze spotkanie z życiem
Rozprawa o szczęśliwym życiu w chwili obecnej”
Thich Nhat Hanh, tłumaczenie Jan Mieszczanek
