Siódmy trening uważności Zakonu Współbycia
Wiedząc, że życie jest dostępne tylko w chwili bieżącej i że możliwe jest szczęśliwe życie tu i teraz, jestem zdecydowana, zdecydowany ćwiczyć się żyć głęboko w każdej chwili codziennego życia. Będę próbować nie gubić się w rozproszeniu ani nie dawać się unosić żalowi za przeszłością, lękowi przed przyszłością czy teraźniejszym pragnieniom, gniewowi, zazdrości. Będę praktykować uważne oddychanie, aby wrócić do tego, co dzieje się w chwili bieżącej. Jestem zdecydowany, zdecydowana uczyć się sztuki uważnego życia przez kontaktowanie się ze wspaniałymi, odświeżającymi i leczącymi elementami, istniejącymi we mnie i wokół mnie oraz przez opiekowanie się, istniejącymi we mnie, nasionami radości, pokoju, miłości i zrozumienia, ułatwiając w ten sposób proces przekształcania i uzdrawiania mojej świadomości.
Przekuwanie nauk Buddy w praktykę
Czasem dlatego, że teraźniejszość jest tak trudna, kierujemy naszą uwagę ku przyszłości, mając nadzieję na poprawę sytuacji w przyszłości. Wyobrażając sobie, że przyszłość będzie lepsza, łatwiej potrafimy zaakceptować teraźniejsze cierpienia i problemy. Myślenie o przyszłości może też wywołać lęk i obawy – i nie będziemy potrafili tych myśli zatrzymać. Chociaż jej jeszcze tutaj nie ma, przyszłość już tworzy nawiedzające nas duchy. Ale w rzeczywistości duchy te nie są zrodzone z przeszłości czy przyszłości. Rodzi je nasza świadomość. I przeszłość i przyszłość są wytworem naszej świadomości.
Energie, stojące za myśleniem o przyszłości to nasze nadzieje, marzenia, obawy. Nadzieje mogą wynikać z naszych cierpień i błędów. Teraźniejszość nie przynosi nam szczęścia, pozwalamy więc umysłowi na podróż ku przyszłości. Mamy nadzieję, że w przyszłości życie będzie jaśniejsze. Myślenie takie daje nam odwagę, abyśmy mogli zaakceptować porażki i cierpienia w teraźniejszości. Poeta Tru Vu powiedział o przyszłości, że jest witaminą dla teraźniejszości. Nadzieje przywraca nam nieco radości życia.
Wszyscy wiedzą, że nadzieja jest niezbędna do życia. Ale, zgodnie z buddyzmem, nadzieja może być przeszkodą. Jeśli umysł zajęty jest przyszłością, brakuje nam energii na zmierzenie się z teraźniejszością i przekształcanie jej.
Oczywiście mamy prawo do planowania przyszłości, ale planowanie takie nie oznacza odpłynięcia w marzenia. Kiedy planujemy bądźmy mocno zakorzenieni w teraźniejszości. Przyszłość możemy budować tylko z surowej materii teraźniejszości.
Podstawowa nauka buddyzmu – to być wolnym od wszystkich pragnień, aby całym sercem i umysłem móc wrócić do teraźniejszości. Urzeczywistnić przebudzenie to głęboko i w pełni wniknąć w rzeczywistość istniejącą w chwili bieżącej. Aby wrócić do teraźniejszości i stanąć twarzą w twarz z tym, co się dzieje, musimy wejrzeć głęboko w jądro tego co jest – i doświadczyć jego prawdziwej natury.
(….) Pamiętajmy, że i przeszłość i przyszłość istnieją w teraźniejszości i że robiąc coś z chwilą bieżącą przekształcamy też przeszłość i przyszłość.
„Nasze spotkanie z życiem
Rozprawa o szczęśliwym życiu w chwili obecnej”
Thich Nhat Hanh tłumaczenie Jan Mieszczanek
