Spotkanie u Michaela, ale gospodarzem była Ewa.
Wyobraź sobie, że jesteś liściem lotosu na powierzchni wody. Jesteś zielony, jesteś piękny, oddychasz, grzejesz się w promieniach słońca i rośniesz. A pod wodą jesteś połączony z korzeniami. W każdym momencie życia, kiedy cieszysz się słońcem, swoim pięknem i zdrowiem – karmisz jednocześnie swoje korzenie. Jesteś przez nie karmiony, ale ty – przez swoje życie – też je karmisz. Zazwyczaj myślimy, ze liście są dziećmi drzewa, ale w rzeczywistości liść jest również matką drzewa. Woda i minerały dostają się do drzewa przez korzenie i są rozprowadzane do każdego liścia; liście przyjmują blask słońca i tlen, aby zmienić wodę i minerały w soki i wysłać je z powrotem do pnia i korzeni - aby je karmić. Możemy więc powiedzieć, że drzewo jest matką liści, ale możemy powiedzieć też, że liście są matką drzewa – karmią siebie nawzajem. Mamy więc korzeń lotosu, wysyłający w górę młody liść, który swoim życiem, przyjmując blask słoneczny i tlen, stając się żywym w każdym momencie, karmi siebie i korzenie – i w pewien sposób również inne kwiaty i liście.
Kwiaty i liście wyglądają na powierzchni na dwa odrębne byty, ale jeśli zajrzysz głębiej w rzeczywistość, ujrzysz że istnieje to - bo istnieje tamto, a tamto istnieje - bo istnieje to. Taka jest nauka współistnienia. Kwiat okazuje swoje piękno, kwiat również wytwarza nasiona. Nie możesz jednak powiedzieć, że tylko kwiat wytwarza nasiona. Ty, jako liść, też tworzysz nasiona, bo kiedy karmisz całą sangę korzeni lotosowych, też bierzesz udział w wytwarzaniu nasion. Nie możesz powiedzieć, że tylko kwiat produkuje nasiona – wszystkie korzenie i wszystkie liście biorą w tym udział. Karmisz więc całą sangę poprzez swoje bycie tutaj, przez swoją praktykę. Musisz widzieć siebie w każdym z członków sangi. I jesteś wyjątkowo ważny, jesteś wyjątkowo ważna. Jeżeli cierpisz, jeżeli doświadczasz niepowodzeń, cała sanga to odczuje. Jeżeli umiesz być radosny, wyzwolony – robisz to dla nas wszystkich. Żyjesz więc nie tylko dla siebie, żyjesz dla nas wszystkich. Wytwarzasz nie tylko kwiaty, tworzysz też wiele innych liści i kwiatów. I dlatego, kiedy przychodzi na ciebie czas – istniejesz dalej w kwiatach, w korzeniach, w innych liściach. Nie ma narodzin, nie ma śmierci, jest tylko kontynuacja.
TNH
