Cztery podstawy uważności - ćwiczenie 3: Jedność ciała i umysłu

Wdycham, jestem świadom całego swojego ciała. Wydycham, jestem świadom całego swojego ciała.

Ćwiczenie trzecie polega na doprowadzeniu ciała i umysłu do harmonii. Elementem wykorzystywanym do tego celu jest oddychanie. W praktyce medytacyjnej rozróżnienie między ciałem a umysłem się rozpuszcza, a my mówimy o jedności ciała i umysłu. W tym ćwiczeniu przedmiotem naszej uważności jest już nie tylko oddychanie, ale całe ciało, ponieważ jest ono połączone z oddechem.

[...]

W ćwiczeniu trzecim praktykujący używa swojego oddychania, aby połączyć ciało i umysł w jedno, więc przedmiotem koncentracji jest jednocześnie ciało, umysł i oddech. Ten warunek, znany jako „jedność ciała i umysłu”, jest stanem całkowitej integracji. W naszym codziennym życiu często odnajdujemy nasze umysły i ciała rozdzielone. Ciało może być tutaj, podczas gdy umysł jest gdzieś indziej, być może zagubiony w odległej przeszłości lub unoszący się w odległej przyszłości. Poprzez uważność możemy uświadomić sobie jedność ciała i umysłu; możemy też przywrócić swoją pełnię. W tym stanie każda praktyka zabierze nas z powrotem do źródła, jakim jest jedność ciała i umysłu, a wtedy otworzymy się na prawdziwe spotkanie z życiem.

Kiedy ciało i umysł są jednością, rany w naszych sercach, umysłach i ciałach zaczynają się goić. Nie zagoją się one tak długo, jak długo istnieje oddzielenie ciała od umysłu. Podczas siedzenia w medytacji trzy elementy: oddech, ciało i umysł uspokajają się i stopniowo stają się jednym. Kiedy w jednym z tych trzech żywiołów zapanuje pokój, dwa pozostałe wkrótce również zaznają pokoju. Na przykład, jeżeli ciało znajduje się w bardzo stabilnej pozycji, a wszystkie mięśnie i układ nerwowy są rozluźnione, to umysł i oddech natychmiast się dopasowują i również stopniowo się uspokajają. Podobnie, jeżeli ćwiczymy we właściwy sposób świadome oddychanie, staje się ono bardziej regularne, spokojne i harmonijne w każdej kolejnej chwili, a ta regularność, spokój i harmonia oddechu rozprzestrzenia się na nasze ciała i umysły, a ciało i umysł na tym korzystają. Jedność ciała i umysłu można osiągnąć tylko dzięki tego rodzaju procesom. Kiedy ciało i umysł są zjednoczone, oddychanie służy jako „harmonizator”, a my uświadamiamy sobie spokój, radość i lekkość – pierwsze owoce praktyki medytacyjnej.

Thich Nhat, Hanh, Transformation and Healing: The Sutra on the Four Establishments of Mindfulness

Z angielskiego przełożył Jan Mieszczanek