Siedzenie w medytacji
Siedzenie w medytacji jest sposobem na powrót do domu, dania sobie pełnej uwagi i dbania o siebie. Za każdym razem, kiedy siadamy – czy to jest nasz pokój czy podnóże drzewa – możemy promieniować spokojem, jak Budda, siedzący na ołtarzu. Wkładamy pełną uwagę w to, co jest w nas i wokół nas. Pozwalamy umysłowi, aby stał się przestronny i sercu, aby stało się miękkie i życzliwe. Wystarczy kilka minut takiego siedzenia, aby odnowić się w pełni. Kiedy siedzimy spokojnie, świadomie oddychając i uśmiechając się – jesteśmy suwerenami samych siebie.
Siedzenie w medytacji leczy. Umiemy po prostu być z czymkolwiek, co w nas jest – czy to jest ból, gniew, irytacja, radość, miłość czy spokój. Jesteśmy z tym, bez unoszenia w dal. Pozwalamy temu przychodzić, trwać, a potem odchodzić. Nie potrzebujemy niczego wypychać, tłumić, czy udawać , że naszych myśli tam nie ma. Zamiast tego, obserwujemy te myśli i obrazy z akceptacją i miłością. Niezależnie od rodzących się w nas burz, pozostajemy niewzruszeni i spokojni.
Siedząc i oddychając, budujemy naszą prawdziwą obecność tu i teraz i ofiarowujemy ją naszej społeczności i światu. To jest cel siedzenia: być, w pełni żywymi i w pełni obecnymi.
Świadome oddychanie
Podstawą wszystkich praktyk uważności jest zwracanie uwagi na nasze wdechy i wydechy. Zwracanie uwagi na wdechy i wydechy przenosi umysł z powrotem do ciała – i nagle jesteśmy, w pełni obecni tu i teraz.
Świadome oddychanie jest jak picie chłodnej wody. Kiedy robimy wdech, naprawdę czujemy powietrze, wypełniające nasze płuca. Nie musimy kontrolować oddechu. Czujemy go takim, jaki jest. Może być długi czy krótki, głęboki czy płytki. W świetle świadomości oddech w sposób naturalny będzie się stawał wolniejszy i głębszy. Świadome oddychanie jest kluczem do zjednoczenia ciała i umysłu i wniesienia energii uważności do każdej chwili naszego życia.
Niezależnie od naszej wewnętrznej pogody – myśli, emocji i postrzegania – oddech jest zawsze z nami, jak wierny przyjaciel. Kiedykolwiek myśli przeniosą nas gdzieś daleko czy poczujemy się przygnieceni emocjami możemy wrócić do oddychania aby zakotwiczyć umysł.
