Teraz może być najpiękniejszą chwilą. Tak piękną, że trudno uwierzyć, że jest prawdziwa.
Rzeczywistość jest taka, jaka jest. Chwila obecna jest piękniejsza od jakiego­kolwiek snu. Ta chwila nie jest snem. Jest rzeczywistością. Uszczypnij się – czy to boli? Nie śnisz. Widzisz wszystko świadomie. Przepłynęło przez ciebie tyle snów, ale żaden nie był tak piękny, jak rzeczywistość, która odsłania się przed tobą tu i teraz.

Nie szukaj szczęścia w przyszłości. Nie czekaj na ten dzień, nie czekaj na od­ległą przyszłość, na wtedy, gdy… Nie mów, że szczęście będzie możliwe dopie­ro wtedy, gdy będziesz mieć to, czy tamo. Czego szukasz? Na co czekasz? Czy to sława? Czy to bogactwo? Czy to moc? Czy to seks? A może jest to po prostu odwracanie uwagi od wewnętrznej pustki? Nie myśl, że szczęście nadejdzie na­prawdę dopiero wtedy, gdy to uzyskasz. Nie czekaj na wtedy, gdy…

Jeśli chodzisz i czujesz w sobie udrękę, czy niezadowolenie, a twoje kroki nie są stabilne – to dlatego, że wciąż szukasz czegoś w przeszłości lub w przyszło­ści. Nie dostrzegasz, że to, czego szukasz, istnieje już tutaj, w tej właśnie chwili.

Jeśli każdy twój krok przywraca cię teraźniejszości, wtedy ten krok staje się tak stabilny, jak sama Matka Ziemia. Robiąc taki krok, czujesz się tak, jakby pod twoją stopą zakwitał kwiat lotosu. Idziesz w wolności, spokoju, zadowoleniu. Dzięki twojej umiejętności życia w spokoju teraz stajesz się jednym z najpięk­niejszych ludzi na Ziemi.

Nie musisz szukać niczego innego, ponieważ to ty jesteś obiektem wszelkich poszukiwań. Jeśli jeszcze tego nie dostrzegasz, to nawet jeśli wszystko wokół ciebie jest bezpieczne i spokojne, nadal nie będzie w tobie poczucia bezpieczeń­stwa i wolności. Patrząc na piękny, cichy księżyc, będziesz się zastanawiać, dla­czego w twoim sercu wciąż nie ma spokoju.

Niektórzy ludzie posiedli coś bardzo wyjątkowego: mają w swoim sercu te­raz. Kiedy mamy okazję usiąść blisko takiej osoby, czujemy się bardzo spokojni. Promienieje ona energią spokoju, która nas głęboko przenika. Ilekroć mamy okazję iść obok nich, możemy poczuć to subtelne źródło spokoju i radości. Ich kroki są spokojne i swobodne, co nam samym pomaga też iść spokojnie i swo­bodnie.

Ty też możesz tak chodzić. Idź tak, jakby nie było żadnego celu – jakby celem był każdy krok. Każdy krok może znów sprowadzić cię na twoją wewnętrzną wyspę – z powrotem do cudownej chwili obecnej, z powrotem do teraz.

Idąc razem w ten sposób, czujemy się jak krople wody, płynące w rozległej i łagodnej rzece. Kropla wody nie musi nic robić – zostaje objęta przez rzekę i jest niesiona do oceanu chwili obecnej.

Thich Nhat Hanh, Inside the Now - Meditations on Time
wybór i tłumaczenie - JM