Słyszałem te słowa, kiedy Budda przebywał w pobliżu Śrawasti, w klasztorze Anathapindiki w Gaju Dźety. Późną nocą zjawił się tam pewien bóg, którego jasność i piękno uczyniło cały Gaj Dźety promieniejący światłem. Po okazaniu Buddzie wyrazów szacunku bóg ten zadał mu pytanie w formie wiersza:

Wielu bogów i ludzi pragnie wiedzieć,
co jest największym błogosławieństwem,
co przynosi spokojne i szczęśliwe życie.
Prosimy Cię, Tathagatho, nauczysz nas?

 (A oto odpowiedź Buddy):

Nie wiązać się z nierozumnymi,
Żyć w towarzystwie mądrych,
Oddając cześć tym, którzy są tego warci –
To jest prawdziwe szczęście.

Żyć w dobrym otoczeniu,
Siać dobre ziarna
Wiedząc, że jesteś na dobrej ścieżce –
To jest prawdziwe szczęście.

Mieć szansę uczyć się i wzrastać,
Być wprawnym w swoim zawodzie i zajęciach,
Praktykować wskazania i miłującą mowę –
To jest największe szczęście.

Móc służyć swoim rodzicom i wspierać ich,
Troszczyć się o swoją rodzinę,
Mieć pracę, przynoszącą radość –
To jest największe szczęście.

Żyć uczciwie, hojnie obdarowywać,
Ofiarowując wsparcie krewnym i przyjaciołom,
Wieść życie bez skazy –
To jest największe szczęście.

Unikać szkodliwych uczynków,
Nie dać się schwytać alkoholowi i narkotykom,
Wytrwale czynić dobro –
To jest największe szczęście.

Być skromnym i uprzejmym w obejściu,
Być zadowolonym z prostego życia i wdzięcznym za nie,
Nie tracić okazji poznawania Dharmy –
To jest największe szczęście.

Nie ustawać i być otwartym na zmiany,
Regularnie spotykać mnichów i mniszki,
W pełni brać udział w dyskusjach Dharmy –
To jest największe szczęście.

Żyć pracowicie i uważnie,
Przyjmując Szlachetne Prawdy
I urzeczywistniać nirwanę –
To jest największe szczęście.

Żyć na tym świecie
Z sercem przez ten świat niezmąconym,
Bez żalów i w pokoju –
To jest największe szczęście.

Ci, którzy tego dokonują,
Są niezwyciężeni, gdziekolwiek się znajdą;
Są zawsze bezpieczni i szczęśliwi –
Szczęście żyje w nich samych.

==================================

Dzisiaj skupimy się na tej zwrotce:

Nie ustawać i być otwartym na zmiany,
Regularnie spotykać mnichów i mniszki,
W pełni brać udział w dyskusjach Dharmy –
To jest największe szczęście.

 

Komentarz Thaya do tej zwrotki:

Kiedy poddamy się rozsądkowi i pozwolimy, aby ktoś nam zwrócił uwagę, nie wzbudzając w sobie gniewu czy urazy, wtedy przekonamy się, że szczęście nadal w nas trwa. Jest to niezwykle trudne, ale kiedy nasi bracia i siostry wskazują na nasze przewiny, najlepsze, co możemy zrobić, to złożyć dłonie razem i ukłonić się w podzięce, z wdzięcznością na twarzy i w sercu.

Korzyścią płynącą z bycia blisko mnicha lub mniszki jest możliwość uczenia się Dharmy. Dlatego młodzi mężczyźni i kobiety lubią przebywać wokół mnichów i mniszek w świątyni. Jest to bardzo wielkie błogosławieństwo!

Dzielenie się Dharmą jest okazją do wyrażenia siebie, a też słuchania innych i uczenia się od nich. Możemy dzielić się naszymi radościami, trudnościami, spostrzeżeniami, doświadczeniami i pytaniami. Wykorzystując miłującą mowę i głębokie słuchanie, możemy również skupić się na ważnych sprawach, takich jak tworzenie dobrego środowiska dla naszych dzieci, dzieci naszych dzieci, naszej większej społeczności i Ziemi jako całości.